اثر غلظت های متفاوت سالسیلیک اسید بر ویژگی های کمی و کیفی جو در شرایط تنش شوری

پژوهش حاضر با هدف بررسی اثر غلظت های متفاوت سالیسیلیک اسید بر تحمل به شوری جو به صورت یک آزمایش فاکتوریل در قالب طرح کاملاً تصادفی در محیط کنترل شده در دانشکده کشاورزی دانشگاه شیراز در سال 1392 طراحی و اجرا شد. در این پژوهش تأثیر چهار غلظت متفاوت سالیسیلیک اسید (صفر، 5/0، 0/1 و 5/1 میلی مولار) بر رشد، عملکرد، اجزای عملکرد، محتوای عناصر و فعالیت آنزیم های آنتی اکسیدانی جو رقم ریحان در پنج سطح شوری ( آب شهر به عنوان شاهد، 5، 10، 15 و 20 دسی زیمنس بر متر) بررسی شد. نتایج نشان داد که تنش شوری سبب کاهش معنی دار ارتفاع بوته (1/41%)، سطح برگ (4/23%)، تعداد دانه در سنبله (5/19%)، وزن خشک شاخساره (8/26%)، عملکرد دانه (6/34%) و غلظت پتاسیم شاخساره (2/28%) گردید. به علاوه، شوری غلظت سدیم شاخساره (4/239%) و هم چنین فعالیت آنزیم های کاتالاز (0/46%)، سوپراکسیددیسموتاز (6/256%) و پراکسیداز (3/760%) را افزایش داد. سالیسیلیک اسید، بسته به غلطت کاربرد، تأثیر مثبتی بر رشد و سایر صفات اندازه گیری شده داشت، به طوری که در اغلب موارد بیشترین تأثیر مربوط به غلظت های 0/1 و 5/1 میلی مولار بود. برهمکنش ها نیز نشان داد که با کاربرد سالیسیلیک اسید و افزایش غلظت آن بخشی از تغییرات منفی شوری بر رشد، عملکرد، محتوای یون ها و فعالیت آنزیم های آنتی اکسیدان جبران گردید؛ درحالی که غلظت 5/0 میلی مولار تأثیری معنی داری نداشت. به طورکلی نتایج این پژوهش نشان داد که کاربرد محلول پاشی سالیسیلیک اسید منجر به افزایش تحمل جو به تنش شوری، از راه تغییر نسبت جذب یون های سدیم و پتاسیم و هم چنین افزایش فعالیت آنزیم های آنتی اکسیدانت گردید.